Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

El Secreto De Sus Ojos

Είδα προχθές την ταινία El Secreto De Sus Ojos (Το μυστικό στα μάτια της) που κέρδισε το φετινό Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, την οποία ήθελα να δω μετά μανίας εδώ και καιρό επειδή είχα διαβάσει πολλές διθυραμβικές κριτικές... Καλά δομημένο δράμα-θρίλερ, ενδιαφέρουσα πλοκή και σενάριο, σκηνοθετικά όμορφη, πολλές καλές ερμηνείες αλλά όχι και για όσκαρ βρε παιδιά... Αν και φαντάζομαι ότι η επιτροπή είναι η ίδια που προσπέρασε ταινίες όπως το Un Prophete, σωστά;
Υπόθεση: Ο Benjamin Esposito (Ricardo Darin) είναι ένας συνταξιούχος δικαστικός επιμελητής, ο οποίος αποφασίζει να γράψει ένα βιβλίο για να γεμίσει τις ελεύθερές του ώρες. Το βιβλίο στηρίζεται σε μια υπόθεση βιασμού και φόνου μίας νεαρής κοπέλας με την οποία άρχισε να ασχολείται πριν από 25 χρόνια. Μοναδική του βοήθεια έχει την Irene (Soledad Villamil), παλιά αφεντικίνα του με την οποία είναι ακόμη ερωτευμένος. Η συγγραφή του βιβλίου και η εμμονή του με την υπόθεση, αλλά και η επαφή του με την Irene, θα ξυπνήσουν στη μνήμη του Esposito παλιά συναισθήματα που θα τον κάνουν να δει τη δική του ζωή και ευτυχία από διαφορετική οπτική.

Η ταινία κυλά ευχάριστα και τα 127 λεπτά που κρατά δεν κουράζουν καθόλου - ίσως το πρώτο μέρος της να κυλά κάπως αργά τώρα που το σκέφτομαι αλλά προσωπικά δεν με πειράζει καθόλου. Ο Αργεντίνος σκηνοθέτης J. J. Campanella δένει όλα τα κομμάτια όμορφα, διατηρεί το ενδιαφέρον του θεατή με αναδρομές στο παρελθόν και μία αύρα μυστηριού που πρέπει να έχει μία τέτοια ταινία, και μάλιστα προσθέτει νότες χιουμορ στη συνταγή για να μείνουν όλοι ευχαριστημένοι (που για μένα χαλάνε το συνολικό παζλ αλλά τέλος πάντων). Αυτό που ωστόσο απουσιάζει σχεδόν ολοκληρωτικά είναι τα ισχυρά συναισθήματα, που θα αρπάξουν τον θεατή και θα τον κάνουν ένα με την υπόθεση. Μπορεί να έχουν προηγηθεί μερικές ''σκληρές'' σκηνές, πλάνα αναζητήσεων ντετεκτιβ και μία απολαυστική καταδίωξη στο στάδιο, αλλά τέτοια συναισθήματα έρχονται μόνο προς το τέλος της ταινίας με την επίσκεψη του Esposito στο σπίτι του Ricardo Morales (άνδρας της δολοφονημένης κοπέλας) και ένα υπέροχο twist στην πλοκή. Μέχρις εκείνο το σημείο, όλα καλά και όλα ωραία αλλά ως εκεί. Νομίζεις ότι θα φύγεις από το σινεμά έχοντας δει κάτι που μοιάζει με κάτι άλλο που δεν θυμάσαι εκείνη τη στιγμή, αλλά ούτως ή άλλως δεν είναι και κάτι φοβερό.

Και πέρα απ' αυτά, υπάρχει και το τέλος που για πολλούς είναι ο μισός βαθμός της ταινίας. Εκεί στο τέλος λοιπόν, εκεί που νομίζεις ότι έφτιαξε το πράγμα με την ανατροπή και την αγωνία στο κόκκινο, έρχεται εκείνη η ρημάδα η τελευταία σκηνή με την πόρτα και σου γ@μα το σύμπαν... Γιατί να πρέπει να υποκείψεις στο κλισέ και να χαλάσεις όλη την προηγούμενη προσπάθεια που έφτιαξες στο τελευταίο 20λεπτο κε Campanella μου; Θα μου πεις, ''ό,τι και να λες Δόκιμε, εγώ το Όσκαρ μία φορά το καβάντζωσα!'' Και δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια.

Όσοι δεν έχετε δει το El Secreto De Sus Ojos, να το πράξετε. Αξίζει να το δείτε κι ας μην άξιζε το Όσκαρ ;o)

8 σχόλια:

paraxeno pirouni είπε...

Χμμ, ενδιαφέρον… Την ταινία που λες πρώτη φορά την ακούω. Θα την έχω στα υπ’ όψιν. Από αργεντίνικο κινηματογράφο δεν ξέρω και πολλά, για να πω την αλήθεια δεν ξέρω τίποτα, αλλά ευκαιρία να μάθω :)

Τώρα, πόσες από τις ταινίες που παίρνουν όσκαρ ή εκθειάζονται με καλές κριτικές το αξίζουν πραγματικά, είναι μεγάλο θέμα. (το περιβόητο ας πούμε Inception το είδες?)

Υ.Γ. Μ’ αρέσει πολύ η περιγραφή σου στην προτελευταία παράγραφο ;-)

Dokimos είπε...

Mh nomizeis Dark Chef oti o grafwn xerei perissotera apo sena gia to argentiniko cinema :)

H tainia opws egraya axizei, alla den einai gia Oscar. Na th breis k na mu peis th gnwmh su, eidika an su arese h teleutaia mu paragrafos :))

Skouliki είπε...

και εγω δεν την εχω ακουσει ...
θα την εχω στα υποψιν ομως
φιλια καλο σκ

thalassaki είπε...

Θα την περιμένω να βγει σε dvd αγαπητέ μου Δόκιμε. Είμαι παλιός φίλος του ξενόφερτου κινηματογράφου - κάποτε έτρεχα σε κάτι περίεργα λονδρέζικα σινεμά για να δω ιρακινές ταινίες.. Σε ποιο σινεμά την είδες; Πόσο μακριά από τα μέρη μου;
Καλό σαββατοκύριακο σου εύχομαι, όμορφα να περνάς κάθε μέρα.

Dokimos είπε...

@skouliki: ela, na se blepw na thn prostheteis sth lista me tis tainies pou prepei na deis :))

Kalo s/k k se sena

@thalassaki: Irakines tainies wste? Egw exw dei Iranikes, alla an esy etrexes Londina gia Irakines tote prepei na dw k kati apo th geitona xwra ;)

Thn tainia den thn brhka se cinema alla eimai sigouros oti syntoma tha bgei se dvd

Kalh dynamh euxomai!

Mixos είπε...

Τελικά μου κίνησες την περιέργεια αγαπητέ Dokimos και χθες κατάφερα και την ειδα την ταινία ...

Μου άρεσε σε γενικές γραμμές...
Καλες ερμηνείες, καλό πάντρεμα ανάμεσα στο παρόν και το παρελθον ...

Βέβαια ... στο τελευταίο μισάωρο που ξανασυναντιούνται οι τύποι μετά από 25 χρόνια.... κάπου περίμενα πως κάτι τέτοιο θα συνέβαινε τελικά ... Και δεν έπεσα έξω ... Τεσπα...
Μια χαρά ταινία ... Δείτε την ...!!

paraxeno pirouni είπε...

Είδα και εγώ την ταινία και θα έλεγα ότι είναι καλή για να τη δει κάποιος (δωρεάν) στο pc, όχι για σινεμά και σίγουρα το βρίσκω υπερβολικό που πήρε όσκαρ. Εμένα προσωπικά οι αργοί ρυθμοί δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα, η ταινία είναι αρκετά αργόρυθμη, αλλά αυτά είναι και γούστα…

Οι ερμηνείες των 2 πρωταγωνιστών δεν είναι κακές, πιο πολύ μου άρεσε ο γυναικείος ρόλος.

Σεναριακά, υπάρχει μια καλή ιδέα, τροφή για προβληματισμό και σκέψη, αλλά δεν φτάνει για να φτιάξει μια ολόκληρη ταινία…

Μία σκηνή προς το τέλος, ναι, αξίζει ιδιαίτερα, είναι ίσως όλο το ζουμί, αυτό που περίμενε με αγωνία ο θεατής, όμως το τέλος – τέλος είναι αφόρητα κλισέ και αυτό δεν άρεσε στον αγαπητό Δόκιμο απ’ ότι γράφει με αρκετή ειλικρίνεια και χιούμορ στην προτελευταία του παράγραφο :)

Τουλάχιστον, ελπίζω η Αργεντινή εκτός από το ποδόσφαιρο που δεν με συγκινεί και ιδιαίτερα και το σινεμά, με το οποίο είχα την πρώτη μου -όχι και τόσο ικανοποιητική-επαφή, να έχει και καμιά αξιόλογη ετικέτα μπύρας να μας αποκαλύψει… Ίσως ο δαιμόνιος σ’ αυτόν τον τομέα Δόκιμος να ξέρει κάτι παραπάνω και να μας το δείξει στο μέλλον. :)

Dokimos είπε...

Xairomai pou o Mixos kai h Dark Chef eidan thn tainia k mas eipan kai th gnwmh tous! H axiopistia tu Stylou einai megalh ypothesh!

Gia tis argentinikes mpyres twra Dark Chef, o Mixos k o John Rebus mporoun na sou poun kati parapanw kathws egw exw dokimasei mono th mazikh k adiaforh Quilmes. Rixe ki edw mia matia:

http://www.all4beer.com/a4b/index.php?option=com_content&task=view&id=180&Itemid=117

http://www.all4beer.com/a4b/index.php?option=com_content&task=view&id=181&Itemid=117